Helmond / Venlo wederom Nederlands kampioen veldvoetbal.
Zaterdag 22 juni zou het dan moeten gebeuren. De verdediging van de nationale titel van 2018 en onze eer stond op het spel. 7 Spelers van Venlo en 3 spelers en een coach van Helmond hadden zich opgegeven voor deze belangrijke taak. Gelukkig kregen we dit jaar geen afmeldingen.
Om 08.00 uur vertrokken de spelers van Helmond, Eric Thijs, Wouter Velings, Stan Claassen en coach Hans van den Heuvel vanuit Deurne voor een lange rit van ongeveer 200 km. Rond 10.00 uur bereikten we onze bestemming in Enschede.
Om 11.00 uur startte voor ons het toernooi met een wedstrijd tegen Den Haag. Wie dacht dat deze wedstrijd in 0-0 zou eindigen had het mis. Kort voor het einde was een goede actie van Stan Claassen voldoende om Marco Pennings de 1-0 tegen de touwen te knallen. De eerste drie punten hadden we binnen.
Onze tweede poulewedstrijd was tegen Amsterdam. De Amsterdammers haalden alles uit de kast om maar van ons te kunnen winnen. Het maken van “smerige” overtredingen was voor de Amsterdammers meer regel dan uitzondering. Gelukkig trad de schjeidsrechter hier goed tegen op. We kwamen op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Wouter Velings. Even later bracht Marco Heijnen de stand op 2-0. Even kreeg Amsterdam nog hoop op een gelijkspel toen het met een hard schot de aansluitingstreffer maakte, echter Marco Pennings zorgde vrij snel daarna voor de 3-1. De tweede zege was binnen. Echter in deze wedstrijd moest Wouter afhaken met een lichte hamstringblessure. Voor Wouter was het einde toernooi.
Onze 3e poulewedstrijd was tegen het tweede team van Enschede. Dit team had de voorgaande 2 wedstrijden verloren. Ondanks het missen van een groot aantal kansen wisten we toch nog met 10-0 te winnen. Geert Cox 3x, Marco Heijnen 2x, Stan Claassen 2x, Marco Pennings 1x, Eric Thijs 1x en Koen Lenssen 1x waren de doelpuntenmakers. Deze wedstrijd werd ook einde toernooi voor Mark Eggen. Hij moest strompelend het speelveld verlaten a.g.v. een zweepslag. Voor de nog te spelen wedstrijden hadden we nog maar 1 reserve over.
Onze 4e poulewedstrijd was tegen Alkmaar. Ook zij hadden hun 3 voorgaande wedstrijden gewonnen. Echter door onze ruime winst op Enschede hadden wij een veel beter doelsaldo. Een gelijkspel zou voor ons voldoende zijn. In de openingsfase waren wij duidelijk de sterkere ploeg, echter de geboden kansen werden door ons niet benut. Halverwege de wedstrijd nam Alkmaar het heft in handen wat voor ons vrij snel resulteerde in een 2-0 achterstand. Dankzij een prachtige actie van Stan Claassen werd het 3 minuten voor tijd 2-1. In de slotseconde van deze wedstrijd kreeg Marco Heijnen op het middenveld de bal aangespeeld, hij wist eerst nog een schop te ontwijken, de scheidsrechter paste goed de voordeelregel toe, en met een vlammend schot in de kruising van het doel wist hij alsnog de gelijkmaker te scoren. Door deze gelijkmaker waren wij poulewinnaar.
In de kruisfinale moesten wij het opnemen tegen Enschede1, die als tweede in de andere poule waren geëindigd. Ondanks dat we in deze wedstrijd een aantal 100% kansen kregen, eindige de wedstrijd in 0-0.
Strafschoppen moesten hier de beslissing brengen. Omdat onze keeper de 2e strafschop van Enschede wist te stoppen, en wij alle drie de strafschoppen wisten te benutten, Koen en de beide Marco’s faalden niet, haalden we wederom de finale.
In de finale wachtte, net als vorig jaar, het team van Deventer. Waar Deventer nog beschikte over een tiental spelers, moesten wij het vanaf de 4e poulewedstrijd doen met 1 reservespeler.
Deventer nam zoals verwacht het initiatief en Venlo/Helmond concentreerde zich op de organisatie. Veel werk werd er verzet door Marco H., Eric en Stan, die alle gaten dicht liepen. Bij de twee dertigers voorin, Geert en Marco P. was de pijp aardig leeg. Deventer was duidelijk de bovenliggende partij. Echter drie minuten voor tijd zette Marco H. op rechts een actie in, worstelde zich op kracht voorbij zijn tegenstander, gaf een voorzet naar Marco P., die de bal beheerst in het doel schoof. Één kans, een doelpunt. Door sommige spellers van ons werd na afloop geroepen: “Een overwinning op zijn Duits”.
Een mooie en sportieve dag heeft geleid tot het prolongeren van het Nederlands Kampioenschap. Hopelijk kunnen we volgend jaar dit success prolongeren en de 3e titel op rij binnen halen.
Attachment
